Nie należy stosować produktu domięśniowo ze względu na znaczne ryzyko wystąpienia krwiaków w miejscu wstrzyknięcia. Produkt przeznaczony jest do podawania w głębokim wstrzyknięciu podskórnym. Przed wykonaniem wstrzyknięcia należy skontrolować wygląd roztworu. Powinien być przezroczysty, barwy jasnożółtej do żółtobrunatnej. W przypadku zaobserwowania zmiany barwy lub klarowności nie należy stosować produktu. Dorośli. Pacjenci przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi oraz po zabiegach: 5 000 IU (0,2 ml) podawać 2 h przed zabiegiem, a następnie po zabiegu co 8-12 h przez 10-14 dni lub do momentu aż pacjent zacznie chodzić – w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. Pacjenci po zawale mięśnia sercowego 5 000 IU (0,2 ml) podawać 2x/dobę przez 10 dni lub do momentu, gdy pacjent zacznie chodzić. Pozostali pacjenci : 5 000 IU (0,2 ml) podawać co 8-12 h. Podczas stosowania powyższych, standardowych dawek nie jest konieczne przeprowadzanie rutynowych kontroli laboratoryjnych. Pacjenci w podeszłym wieku: podczas profilaktycznego stosowania heparyny u osób w podeszłym wieku modyfikacja dawkowania nie jest konieczna. Ciąża: nie należy przekraczać stężenia 0,4 IU/ml heparyny w osoczu, określanego za pomocą specyficznych przeciwciał anty-Xa. W I i II trymestrze ciąży zaleca się podawanie 5000 IU co 12 h, w III trymestrze 10 000 IU co 12 h. Dawkę należy zmniejszyć w czasie porodu. W okresie połogu stosować standardowe dawki. Dzieci: nie zaleca się stosowania heparyny podskórnie.
Coaparin przeciwskazania
Stwierdzona nadwrażliwość na heparynę, alkohol benzylowy lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych preparatu. Hemofilia, nie poddające się kontroli krwawienia, np. choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy z krwawieniem. Rozległe urazy, niedawno przebyty śródczaszkowy wylew krwi, zabiegi chirurgiczne w okulistyce lub neurochirurgiczne. Bakteryjne zapalenie wsierdzia. Nadciśnienie tętnicze o ciężkim przebiegu. Małopłytkowość czynna lub w wywiadzie. Choroby wątroby o ciężkim przebiegu (w tym żylaki przełyku). Czynna gruźlica. Zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych.
Coaparin w ciąży
Nie przeprowadzono odpowiednich badań z użyciem heparyny na zwierzętach, oceniających potencjalne działanie teratogenne lub uszkadzające płód. Heparynę u kobiet w ciąży należy stosować wyłącznie w ściśle uzasadnionych przypadkach, po szczegółowym rozważeniu ryzyka i korzyści dla matki. Lek należy szczególnie ostrożnie podawać w III trymestrze ciąży oraz w okresie bezpośrednio po porodzie, ze względu na ryzyko krwawienia u matki. Heparyna nie przenika przez barierę łożyskową. Heparyna nie przenika do mleka kobiet karmiących piersią.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Coaparin skutki uboczne
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: w czasie podawania heparyny może wystąpić małopłytkowość. Najczęściej pojawia się między 6 i 12 dniem stosowania produktu i ma charakter łagodny i bezobjawowy. Liczba płytek zwykle wraca do wartości wyjściowych w ciągu 48-72 h od zaprzestania stosowania heparyny. Małopłytkowość może wystąpić ponownie przy próbie kolejnego podania heparyny. Rejestrowano również przypadki małopłytkowości o ciężkim przebiegu, tzw. zespół białego zakrzepu, z zaburzeniami zakrzepowo-zatorowymi (np. z martwicą skóry lub zgorzelą kończyn). Zaburzenia układu immunologicznego: w czasie stosowania heparyny rzadko mogą wystąpić skórne i uogólnione reakcje nadwrażliwości. Odnotowano reakcje nadwrażliwości (charakterystyczne objawy: pokrzywka, zapalenie spojówek, gorączka, nieżyt nosa, łzawienie, świąd i palenie stóp), szczególnie u osób, u których w przeszłości wystąpiły reakcje alergiczne po zastosowaniu heparyny drobnocząsteczkowej. Bardzo rzadko rejestrowano przypadki wstrząsu anafilaktycznego. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Heparyna może spowodować hipoaldosteronizm, który powoduje zwiększenie stężenia potasu w osoczu. Po 5 do 27 dniach stosowania heparyny może dojść do zwiększenia stężenia potasu we krwi. Hiperkaliemia ma charakter odwracalny po zaprzestaniu stosowania produktu i dotyczy zwłaszcza pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek. Zaburzenia naczyniowe: głównym działaniem niepożądanym odnotowywanym w trakcie podawania heparyny są krwawienia. Pojawiały się u 1,5 do 20% pacjentów stosujących produkt. Mogą one wystąpić u pacjentów z organicznymi zmianami ze skłonnością do krwawień, zaburzeniami hemostazy w wywiadzie, w podeszłym wieku (zwłaszcza u kobiet) oraz w czasie jednoczesnego przyjmowania leków hamujących czynność płytek krwi. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: donoszono o bezobjawowym i zwykle odwracalnym zwiększeniu aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz) oraz stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w surowicy. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: długotrwałe podawanie heparyny, zwykle w dużych dawkach, było związane z występowaniem: osteoporozy, przemijającego łysienia (najczęściej po 4-12 tyg. leczenia). Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: w bardzo rzadkich przypadkach u pacjentów stosujących heparynę podskórnie, poddanych znieczuleniu rdzeniowemu lub nadtwardówkowemu, odnotowywano krwiaki.
Coaparin przedawkowanie
Potencjalnym ryzykiem terapii heparyną jest wystąpienie krwawień, związane głównie z przedawkowaniem. Ryzyko przedawkowania jest minimalizowane poprzez stałą kontrolę parametrów laboratoryjnych. Przy nieznacznym krwawieniu, należy lek odstawić. Jeśli krwawienie jest intensywniejsze, należy kontrolować czas krzepnięcia i liczbę płytek krwi. Działanie heparyny można odwrócić podając dożylnie 1% roztwór siarczanu protaminy. Podczas podawania siarczanu protaminy należy zachować ostrożność i unikać przedawkowania, ponieważ protamina posiada również właściwości przeciwzakrzepowe. Pojedyncza dawka protaminy nie powinna przekraczać 50 mg. Po dożylnym podaniu protaminy może wystąpić gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego, bradykardia, bezdech, przemijające zaczerwienie twarzy. Wystąpieniu tych działań niepożądanych można zapobiec wstrzykując protaminę bardzo powoli (nie szybciej niż 5-10 min).
Coaparin działanie i stosowanie
Preparat zawiera heparynę niefrakcjonowaną, tj. sól sodową heparyny kwaśnego mukopolisacharydu (glukozaminoglikanu) otrzymywanego z jelit wieprzowych, która wykazuje właściwości przeciwzakrzepowe. Heparyna hamuje reakcje, które prowadzą do krzepnięcia krwi i tworzenia się fibrynowego skrzepu. Działa zarówno w warunkach in vivo, jak in vitro. W małych ilościach związek ten, w połączeniu z antytrombiną III, unieczynnia aktywną postać osoczowego czynnika X (Xa) oraz hamuje proces przekształcania protrombiny w trombinę. Heparyna może wydłużać czas protrombinowy. W większych ilościach heparyna unieczynnia trombinę oraz zapobiega przekształcaniu fibrynogenu w fibrynę. Przeciwdziała stabilizacji fibryny i hamuje aktywację jej czynnika stabilizującego. Nie wykazuje aktywności fibryno litycznej, nie rozpuszcza istniejącego skrzepu włóknikowego. W trakcie podawania heparyny czas krwawienia pozostaje zwykle niezmieniony. W zakresie dawek leczniczych (stosowanych w leczeniu zaburzeń zakrzepowo-zatorowych) heparyna powoduje wydłużenie czasu krzepnięcia (czas krzepnięcia pełnej krwi, czas kaolinowo-kefalinowy). Niskie dawki heparyny podawane podskórnie nie zmieniają wartości tych wskaźników.