Dorośli: zwykle 20-40 kropli 3x/dobę. Dzieci i młodzież: produkt leczniczy jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Młodzież w wieku 12-18 lat: 20-40 kropli jednorazowo, raz/dobę. Maks. dawka dobowa wynosi 1,5 g niketamidu (około 120 kropli).
Cardiamid przeciwskazania
Nadwrażliwość na niketamid lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Tachykardia i ciężkie zaburzenia rytmu serca. Nadciśnienie tętnicze. Niestabilna dusznica bolesna. Padaczka. Dzieci w wieku poniżej 12 lat. Ciąża.
Cardiamid w ciąży
Nie należy stosować niketamidu w okresie ciąży i karmienia piersią ze względu na brak danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania.
Cardiamid skutki uboczne
Zaburzenia serca: (nieznana) przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu serca, wzrost ciśnienia tętniczego krwi. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) drgawki, rzadko o charakterze toniczno-klonicznym, pobudzenie psychoruchowe. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) nudności, wymioty. Zaburzenia skory i tkanki podskórnej: (nieznana) wzmożoną potliwość. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (nieznana) drżenie mięśniowe, sztywność mięśni. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) uczucie gorąca, zwiększenie temperatury ciała. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) świąd skóry, zwłaszcza nosa, kaszel, kichanie, zaczerwienienie skóry. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) niepokój.
Cardiamid przedawkowanie
Ze względu na krótki T0,5 trudno jest spowodować przedawkowanie leku. W przypadku przyjęcia znacznych ilości produktu leczniczego może wystąpić pobudzenie psychoruchowe, przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu serca, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, drgawki padaczkopodobne.
Cardiamid działanie i stosowanie
Niketamid jest dietyloamidem kwasu nikotynowego. Wykazuje działanie pobudzające OUN i układ oddechowy. Niketamid stosowany jest jako lek pobudzający układ sercowo-naczyniowy i oddechowy. Działa obwodowo i ośrodkowo na wszystkich poziomach układu nerwowego: pobudza rdzeń kręgowy, rdzeń przedłużony i korę mózgową. Pobudzenie jest wynikiem zmniejszenia progu pobudliwości a nie blokowania hamowania w OUN. Niketamid bezpośrednio pobudza ośrodek oddechowy przez zmniejszenie progu pobudliwości komórek nerwowych. Działa również odruchowo poprzez pobudzenie sinus caroticu,s powodując zwiększenie amplitudy i częstości oddechów, zwłaszcza w stanach zahamowania. Działanie bezpośrednie jest związane z pobudzeniem ośrodków rdzenia przedłużonego a w większych dawkach również neuronów ruchowych kory mózgowej. Niketamid działa także poprzez ośrodek naczynioruchowy, powodując nasilenie pobudliwości prereceptorycznej, czego wynikiem jest wzmożenie napięcia ścian naczyń krwionośnych, zwłaszcza jamy brzusznej i zwiększenie ciśnienia tętniczego. Wskutek tego krew przemieszcza się do pozostałych części układu naczyniowego, wzrasta jej dopływ do serca, zwiększa się objętość minutowa, szybkość krążenia oraz czynność serca, co prowadzi do poprawy ukrwienia. Niketamid na ogół nie wpływa bezpośrednio na serce – zmiany w pracy serca są przede wszystkim następstwem przemieszczenia krwi w układzie krążenia. Niketamid rozszerza naczynia wieńcowe oraz naczynia mózgu i skóry. Zwiększa ciśnienie tętnicze krwi, zwłaszcza w stanach hipotensji. W większych dawkach niketamid pobudza korę mózgu, wywołując nieznaczne działanie cucące. Działanie na ośrodek naczynioruchowy i oddechowy jest krótkotrwałe, utrzymuje się 15 do 60 minut. Niketamid nie wpływa na procesy psychiczne. Nie działa na narządy miąższowe, nie kumuluje się w organizmie. W dawkach 3 – 5 razy większych od dawki leczniczej może wywołać drgawki kloniczno-toniczne. Ze względu na działanie pobudzające na OUN i układ oddechowy, niketamid może być stosowany u osób z niskim ciśnieniem.