Może powodować nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, nadmierne pocenie się, obniżenie ciśnienia, senność. Może wystąpić upośledzenie czynności oddechowej.
Bunondol a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Bunondol w ciąży
Lek przeciwwskazany w ciąży i w okresie karmienia piersią.
Bunondol a karmienie piersią
Lek przeciwwskazany w ciąży i w okresie karmienia piersią.
Bunondol dawkowanie
Pojedyncza dawka przeciwbólowa wynosi 0,2-0,4 mg preparatu, tabl. należy włożyć pod język i powoli rozpuścić. W miarę potrzeby stosuje się 1-2 tabl. podjęzykowe co 5-8 h. Tabl. nie należy rozgryzać ani połykać. W premedykacji podaje się podjęzykowo 0,4 mg na 2 h przed zabiegiem. W przypadku przedawkowania i przy wystąpieniu ciężkiej depresji układu oddechowego należy podać leki pobudzające czynność oddechową. Nie należy stosować takich antagonistów morfiny jak lewalorfan czy nalorfina, nalokson wywiera tylko ograniczone działanie.
Bunondol przeciwskazania
Podobnie jak w przypadku stosowania innych silnie działających opioidów, po podaniu zalecanych dawek buprenorfiny mogą wystąpić zaburzenia oddychania. Dlatego buprenorfinę należy stosować ostrożnie u osób z zaburzeniami czynności układu oddechowego, np. astmą, niewydolnością oddechową, przerostem prawej komory serca, obniżeniem rezerwy oddechowej, niedotlenieniem narządów, hiperkaliemią, uprzednio występującym zahamowaniem oddychania. Mimo, że badania przeprowadzone u zdrowych ochotników wykazały, że antagoniści receptora opioidowego mogą nie odwracać całkowicie działania buprenorfiny, z praktyki klinicznej wynika, że w przeciwdziałaniu depresji oddechowej korzystne jest stosowanie naloksonu. Skuteczne są również leki pobudzające ośrodek oddechowy, takie jak doksapram. Szczególna ostrożność jest zalecana w przypadku podawania buprenorfiny pacjentom otrzymującym leki o działaniu hamującym czynność OUN, takie jak leki stosowane w znieczuleniu ogólnym, przeciwhistaminowe, pochodne fenotiazyny, uspokajające, nasenne. W przypadku stosowania leczenia skojarzonego zaleca się zmniejszenie dawki jednego lub obu stosowanych leków. Chlorowodorek buprenorfmy, tak jak inne opioidowe leki przeciwbólowe, może powodować wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego i powinien być podawany z zachowaniem ostrożności pacjentom z urazami głowy, ze zmianami wewnątrzczaszkowymi oraz innymi, w przebiegu których możliwy jest wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego. Buprenorfina może powodować zwężenie źrenic oraz zaburzenia świadomości, które mogą utrudniać ocenę stanu pacjenta. Chlorowodorek buprenorfiny powinien być podawany z zachowaniem ostrożności pacjentom w podeszłym wieku, osłabionym, dzieciom oraz osobom z zaburzeniami czynności nerek lub płuc. Ponieważ buprenorfina jest metabolizowana w wątrobie, jej działanie może być nasilone u osób z zaburzeniami czynności wątroby, dlatego też u tych pacjentów lek ten należy stosować ostrożnie. Buprenorfina, podobnie jak inne opioidy, powoduje wzrost ciśnienia w drogach żółciowych, dlatego powinna być podawana ostrożnie pacjentom z chorobami utrudniającymi odpływ żółci. Ostrożnie stosować u osób, u których występują niedoczynność tarczycy, niewydolność kory nadnerczy (np. choroba Addisona),myasthenia graris,zahamowanie czynności OUN, psychozy, śpiączka, przerost gruczołu krokowego lub zwężenie cewki moczowej, alkoholizm,delirium tremenslub kifoskolioza. Badania przeprowadzone u ludzi oraz na zwierzętach wykazały, że buprenorfina ma niższy potencjał uzależniający w porównaniu z tzw. czystymi agonistami receptorów opioidowych. Wykazano, że u osób uzależnionych od opioidów: podanie małych dawek buprenorfmy zapobiegało wystąpieniu zespołu abstynencyjnego. Sporadycznie, u osób uzależnionych po podaniu buprenorfiny obserwowano euforię. Dlatego pacjentom uzależnionym lub podejrzanym o uzależnienie od opioidów, buprenorfmę należy podawać z zachowaniem ostrożności. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Bunondol przedawkowanie
Senność, nudności, wymioty i znaczne zwężenie źrenic.
Bunondol działanie i stosowanie
Chlorowodorek buprenorfiny jest silnym lekiem przeciwbólowym, należącym do grupy egzogennych opioidów, z bardzo silną komponentą antagonistyczną. Działa agonistycznie na receptor μ i antagonistycznie na receptor κ. Po podaniu podjęzykowym wykazuje silne i długotrwałe działanie przeciwbólowe.W porównaniu z morfiną, buprenorfina słabiej kurczy mięśnie gładkie. Może powodować zwężenie źrenic. Chlorowodorek buprenorfiny wykazuje niewielki potencjał uzależniający; zespół abstynencyjny, jeżeli wystąpi, ma łagodny przebieg. W zawale mięśnia sercowego wykazuje mniejszy wpływ na parametry układu krążenia – nie zmienia lub nieznacznie obniża ciśnienie późnorozkurczowe w prawej komorze, nie zmienia oporu obwodowego, nieznacznie i tylko w dużych dawkach obniża ciśnienie tętnicze, wskaźnik sercowy i ciśnienie w tętnicy płucnej.