fluoxetin dawkowanie

20 mg/dobę, rano. W razie braku poprawy, po kilku tygodniach leczenia dawkę można stopniowo zwiększać. Maks. dawka dobowa wynosi 80 mg. Dawki wyższe niż 20 mg/dobę stosuje się w dawkach podzielonych (rano, w południe i wieczorem). Maks. dawka dobowa u osób w podeszłym wieku wynosi 60 mg.

fluoxetin skutki uboczne

W czasie leczenia fluoksetyną najczęściej występują objawy ze strony układu nerwowego: senność lub bezsenność, ból i zawroty głowy, rozdrażnienie, stany niepokoju, drżenia oraz objawy ze strony przewodu pokarmowego: nudności, biegunka, suchość w ustach, brak łaknienia, zaburzenia trawienia, zaparcia, wymioty, ubytek masy ciała. Rzadziej mogą pojawić się objawy skórne (nadmierna potliwość, wysypka, świąd) i objawy ogólnoustrojowe takie jak: osłabienie, ból kończyn, ból w klatce piersiowej, podwyższenie temperatury. Niekiedy mogą wystąpić: zaburzenia widzenia, obniżenie libido.

fluoxetin przeciwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciężka niewydolność nerek. Leczenie inhibitorami MAO.
Bezpieczeństwo i skuteczność działania leku u dzieci nie są znane. U chorych z niewydolnością nerek lub wątroby oraz u chorych w podeszłym wieku należy odpowiednio zmniejszyć dawki fluoksetyny lub wydłużyć czas między podaniem kolejnych dawek leku. Lek stosowany równocześnie z inhibitorami MAO, może wywołać poważne, często groźne dla życia objawy, takie jak: zaburzenia świadomości, niepokój, mioklonie, obfite pocenie, dreszcze, gorączka, drżenia mięśniowe, biegunka, wzmożenie odruchów ścięgnistych, zaburzenia koordynacji ruchowej. Leczenie inhibitorami MAO można rozpocząć dopiero po upływie co najmniej 5 tygodni po zakończeniu terapii fluoksetyną. Leczenie fluoksetyną można rozpocząć po upływie minimum 14 dni od zakończenia leczenia preparatem z grupy inhibitorów MAO. Preparat należy ostrożnie stosować u chorych, u których występuje lęk, niepokój, tendencje samobójcze. Należy otoczyć szczególną opieką chorych z tendencjami samobójczymi, ponieważ poprawę uzyskuje się najwcześniej po upływie 2 tygodni. U chorych na cukrzycę może wystąpić podczas leczenia fluoksetyną hipoglikemia i hiperglikemia po jego zakończeniu. Dlatego należy zmienić dawkowanie insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych, o czym decyduje lekarz. U chorych leczonych jednocześnie elektrowstrząsami istnieje ryzyko wydłużenia napadu drgawkowego. Fluoksetyna może wywołać reakcje alergiczne w postaci obrzęku naczynioruchowego lub pokrzywki. W czasie leczenia fluoksetyną nie należy spożywać napojów alkoholowych. Fluoksetyna może zaburzać sprawność psychomotoryczną. W czasie leczenia preparatem nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn będących w ruchu.

fluoxetin a karmienie piersią

Lek może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy zdaniem lekarza potencjalne korzyści z zastosowania u matki przewyższają ryzyko uszkodzenia płodu. Należy wziąć pod uwagę długi okres półtrwania fluoksetyny w przypadku zastosowania leku u kobiet planujących ciążę. Fluoksetyna i jej metabolity przenikają do mleka kobiecego, dlatego leku nie należy stosować w czasie karmienia piersią. Obserwowano objawy niepożądane (płaczliwość, zaburzenia snu, wymioty, wodniste stolce) u karmionych piersią niemowląt, których matki stosowały fluoksetynę.

fluoxetin a alkohol

Bezpieczeństwo i skuteczność działania leku u dzieci nie są znane. U chorych z niewydolnością nerek lub wątroby oraz u chorych w podeszłym wieku należy odpowiednio zmniejszyć dawki fluoksetyny lub wydłużyć czas między podaniem kolejnych dawek leku. Lek stosowany równocześnie z inhibitorami MAO, może wywołać poważne, często groźne dla życia objawy, takie jak: zaburzenia świadomości, niepokój, mioklonie, obfite pocenie, dreszcze, gorączka, drżenia mięśniowe, biegunka, wzmożenie odruchów ścięgnistych, zaburzenia koordynacji ruchowej. Leczenie inhibitorami MAO można rozpocząć dopiero po upływie co najmniej 5 tygodni po zakończeniu terapii fluoksetyną. Leczenie fluoksetyną można rozpocząć po upływie minimum 14 dni od zakończenia leczenia preparatem z grupy inhibitorów MAO. Preparat należy ostrożnie stosować u chorych, u których występuje lęk, niepokój, tendencje samobójcze. Należy otoczyć szczególną opieką chorych z tendencjami samobójczymi, ponieważ poprawę uzyskuje się najwcześniej po upływie 2 tygodni. U chorych na cukrzycę może wystąpić podczas leczenia fluoksetyną hipoglikemia i hiperglikemia po jego zakończeniu. Dlatego należy zmienić dawkowanie insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych, o czym decyduje lekarz. U chorych leczonych jednocześnie elektrowstrząsami istnieje ryzyko wydłużenia napadu drgawkowego. Fluoksetyna może wywołać reakcje alergiczne w postaci obrzęku naczynioruchowego lub pokrzywki. W czasie leczenia fluoksetyną nie należy spożywać napojów alkoholowych. Fluoksetyna może zaburzać sprawność psychomotoryczną. W czasie leczenia preparatem nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn będących w ruchu.

fluoxetin przedawkowanie

Wczesnymi objawami przedawkowania preparatu mogą być: nudności, wymioty, pobudzenie, niepokój oraz inne objawy ze strony OUN. W razie zatrucia stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące. Zastosowanie węgla aktywowanego z sorbitolem może być skuteczniejsze niż spowodowanie wymiotów lub płukanie żołądka.

fluoxetin w ciąży

Lek może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy zdaniem lekarza potencjalne korzyści z zastosowania u matki przewyższają ryzyko uszkodzenia płodu. Należy wziąć pod uwagę długi okres półtrwania fluoksetyny w przypadku zastosowania leku u kobiet planujących ciążę. Fluoksetyna i jej metabolity przenikają do mleka kobiecego, dlatego leku nie należy stosować w czasie karmienia piersią. Obserwowano objawy niepożądane (płaczliwość, zaburzenia snu, wymioty, wodniste stolce) u karmionych piersią niemowląt, których matki stosowały fluoksetynę.