diazepam skutki uboczne

Najczęściej występują zmęczenie, senność, obniżenie sprawności intelektualnej i szybkości reakcji, osłabienie siły mięśniowej, zawroty głowy, bóle głowy, podwójne widzenie, zaburzenia chodu, niezborność, splątanie, spowolniona mowa, drżenie rąk, krótkotrwałe zaniki pamięci. Rzadko występujące objawy to suchość w ustach, wzmożenie łaknienia, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, żółtaczka, zaburzenia widzenia, zatrzymanie moczu, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zwolnienie częstości serca, skurcz głośni, bóle w klatce piersiowej, przygnębienie, obniżenie libido, zaburzenia miesiączkowania, skórne zmiany alergiczne, zmiany morfologii krwi. Lek może wywołać depresję oddechową i bezdech. Ryzyko wystąpienia depresji oddechowej wzrasta w przypadkach chorób obturacyjnych płuc, zmian organicznych mózgu oraz w czasie przyjmowania innych leków o działaniu ośrodkowym. Leczenie preparatem sprzyja przejściu depresji maskowanej w pełnoobjawową. Dzieci oraz osoby w wieku podeszłym należą do grupy ryzyka wystąpienia reakcji paradoksalnych i objawów wytwórczych.

diazepam przeciwskazania

Leczenie preparatem ogranicza sprawność reagowania i zdolność do aktywnego uczestnictwa w ruchu drogowym oraz obsługi maszyn, dlatego w czasie leczenia i do 24 h po ostatnim doodbytniczym podaniu leku, należy zaniechać prowadzenia pojazdów i wykonywania prac wymagających pełnej sprawności psycho-fizycznej.

Podobnie jak w przypadku innych benzodiazepin przy stosowaniu diazepamu może wystąpić niepamięć wsteczna. Nie może być stosowany w sytuacji żałoby z uwagi na zahamowanie procesów przystosowawczych. Nie jest wskazany do leczenia psychoz. Nie powinien być stosowany w przypadkach fobii, natręctw, jak również nie powinien być stosowany jako pojedynczy lek w leczeniu depresji lub lęku skojarzonego z depresją z uwagi na zwiększone ryzyko samobójstw w tej grupie pacjentów. Z uwagi na możliwość interakcji należy zachować ostrożność, inne leki stosować jednocześnie po rozważeniu ewentualnych zagrożeń. Preparat powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u pacjentów nadużywających alkohol lub przyjmujących inne środki uzależniające. Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie u pacjentów z zaburzeniami osobowości. W grupie pacjentów cierpiących na depresję lub ujawniających zachowania agresywne lub autoagresywne wpływ leku na procesy hamowania może zagrażać próbą samobójczą. Lek nie powinien być stosowany u dzieci o mc. poniżej 10 kg. W przypadku zastosowania leku w premedykacji do zabiegów diagnostycznych pacjent może udać się do domu wyłącznie pod opieką osoby towarzyszącej.
Nadwrażliwość na składniki preparatu, nużliwość mięśni, ciężka niewydolność oddechowa, zespół śródsennego bezdechu, ciężka niewydolność wątroby, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, stosowanie u wcześniaków (ze względu na zawartość alkoholu benzylowego).

diazepam a alkohol

Kategoria D. Wyniki obserwacji u człowieka wskazują na zagrożenie dla płodu. Stosowanie leku w ciąży jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpiecznego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Ryzyko wad wrodzonych u ludzi związane z przyjmowaniem dawek terapeutycznych jest oceniane jako niskie, jakkolwiek wyniki badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko rozszczepu podniebienia. Podawanie dużych pojedynczych dawek lub powtarzanie małych dawek w czasie porodu może spowodować u noworodka spadek temperatury ciała, napięcia mięśniowego, ciśnienia tętniczego, depresję oddechową i brak odruchu ssania. Może zakłócać czynność serca płodu. Jest wydzielany do mleka matki i z tego względu nie należy go stosować w okresie karmienia piersią. Zawiera alkohol benzylowy, który może pokonać barierę łożyskową i wywrzeć toksyczny wpływ na dziecko.
W czasie równoczesnego stosowania diazepamu i innych leków działających hamująco na o.u.n. może dochodzić do wzajemnego potęgowania działania tych leków. Cymetydyna, omeprazol, disulfiram, izoniazyd oraz doustne środki antykoncepcyjne mogą nasilić i wydłużyć działanie diazepamu. Teofilina oraz palenie tytoniu przyśpieszają metabolizm diazepamu. Fenobarbital, fenytoina i ryfampicyna mogą przyśpieszyć metabolizm preparatu. Spożycie alkoholu może prowadzić do nie dającej się przewidzieć zmiany działania leku. Działanie leków zwiotczających mięśnie może ulec spotęgowaniu. Preparat może hamować działanie lewodopy, w nielicznych przypadkach może hamować metabolizm fenytoiny i prowadzic do wzmocnienia działania tego leku.
Leczenie preparatem ogranicza sprawność reagowania i zdolność do aktywnego uczestnictwa w ruchu drogowym oraz obsługi maszyn, dlatego w czasie leczenia i do 24 h po ostatnim doodbytniczym podaniu leku, należy zaniechać prowadzenia pojazdów i wykonywania prac wymagających pełnej sprawności psycho-fizycznej.

Podobnie jak w przypadku innych benzodiazepin przy stosowaniu diazepamu może wystąpić niepamięć wsteczna. Nie może być stosowany w sytuacji żałoby z uwagi na zahamowanie procesów przystosowawczych. Nie jest wskazany do leczenia psychoz. Nie powinien być stosowany w przypadkach fobii, natręctw, jak również nie powinien być stosowany jako pojedynczy lek w leczeniu depresji lub lęku skojarzonego z depresją z uwagi na zwiększone ryzyko samobójstw w tej grupie pacjentów. Z uwagi na możliwość interakcji należy zachować ostrożność, inne leki stosować jednocześnie po rozważeniu ewentualnych zagrożeń. Preparat powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u pacjentów nadużywających alkohol lub przyjmujących inne środki uzależniające. Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie u pacjentów z zaburzeniami osobowości. W grupie pacjentów cierpiących na depresję lub ujawniających zachowania agresywne lub autoagresywne wpływ leku na procesy hamowania może zagrażać próbą samobójczą. Lek nie powinien być stosowany u dzieci o mc. poniżej 10 kg. W przypadku zastosowania leku w premedykacji do zabiegów diagnostycznych pacjent może udać się do domu wyłącznie pod opieką osoby towarzyszącej.
Nadwrażliwość na składniki preparatu, nużliwość mięśni, ciężka niewydolność oddechowa, zespół śródsennego bezdechu, ciężka niewydolność wątroby, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, stosowanie u wcześniaków (ze względu na zawartość alkoholu benzylowego).

diazepam dawkowanie

Doodbytniczo. Przeciętna dawka 0,25-0,5 mg/kg mc. Dzieci o mc. 10-15 kg: 5 mg, dzieci o mc. powyżej 15 kg: 10 mg. Dorośli: 20 mg. Gdy brak jest efektu terapeutycznego po 10 min, u dzieci można powtórzyć dawkę, natomiast dorosłym można podać dodatkowo 10 mg. Gdy drgawki nadal się utrzymuja należy włączyc inne środki przeciwdrgawkowe. Dawka może być powtarzana co 12 h. W przypadku wyższej lub powtarzanej dawki początkowej należy obserwować proces oddychania. Pacjenci w wieku podeszłym oraz osłabieni powinni otrzymać nie więcej niż połowę dawki dorosłych. Obniżenie dawki może być konieczne u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek.

diazepam w ciąży

Kategoria D. Wyniki obserwacji u człowieka wskazują na zagrożenie dla płodu. Stosowanie leku w ciąży jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpiecznego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Ryzyko wad wrodzonych u ludzi związane z przyjmowaniem dawek terapeutycznych jest oceniane jako niskie, jakkolwiek wyniki badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko rozszczepu podniebienia. Podawanie dużych pojedynczych dawek lub powtarzanie małych dawek w czasie porodu może spowodować u noworodka spadek temperatury ciała, napięcia mięśniowego, ciśnienia tętniczego, depresję oddechową i brak odruchu ssania. Może zakłócać czynność serca płodu. Jest wydzielany do mleka matki i z tego względu nie należy go stosować w okresie karmienia piersią. Zawiera alkohol benzylowy, który może pokonać barierę łożyskową i wywrzeć toksyczny wpływ na dziecko.

diazepam a karmienie piersią

Kategoria D. Wyniki obserwacji u człowieka wskazują na zagrożenie dla płodu. Stosowanie leku w ciąży jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpiecznego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Ryzyko wad wrodzonych u ludzi związane z przyjmowaniem dawek terapeutycznych jest oceniane jako niskie, jakkolwiek wyniki badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko rozszczepu podniebienia. Podawanie dużych pojedynczych dawek lub powtarzanie małych dawek w czasie porodu może spowodować u noworodka spadek temperatury ciała, napięcia mięśniowego, ciśnienia tętniczego, depresję oddechową i brak odruchu ssania. Może zakłócać czynność serca płodu. Jest wydzielany do mleka matki i z tego względu nie należy go stosować w okresie karmienia piersią. Zawiera alkohol benzylowy, który może pokonać barierę łożyskową i wywrzeć toksyczny wpływ na dziecko.