cital dawkowanie

Zaleca się przyjmowanie citalopramu w dawce 20 mg/dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć maks. do 60 mg/dobę. Dawkowanie u osób w podeszłym wieku. Zalecana dawka dobowa wynosi 20 mg. W indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć maks. do 40 mg/dobę. Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Dawkę należy zmniejszyć do minimalnej zalecanej dawki. Dawkowanie u chorych z niewydolnością nerek. Zwykle nie zachodzi potrzeba zmiany dawkowania u pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.

cital przeciwskazania

W przypadku wystąpienia w trakcie leczenia fazy maniakalnej, należy odstawić pod kontrolą lekarską citalopram i rozpocząć leczenie odpowiednim lekiem neuroleptycznym. Chorzy z myślami samobójczymi powinni pozostawać pod dokładną obserwacją aż do czasu znacznej poprawy stanu pacjenta. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Citalopram nie zaburza zdolności intelektualnych i psychomotorycznych. Jednakże u pacjentów leczonych lekami psychotropowymi mogą występować zaburzenia koncentracji i uwagi, ze względu na samą chorobę jak i na przyjmowane leki. Z tego powodu powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Nadwrażliwość na citalopram lub inne składniki preparatu. Jednoczesne podawanie citalopramu i inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) lub podawanie citalopramu przed upływem dwóch tygodni od zakończenia leczenia inhibitorami MAO oraz podawanie inhibitorów MAO przed upływem dwóch tygodni od zakończenia leczenia citalopramem. Nie stosować u dzieci. Nie stosować jednocześnie z agonistami receptorów serotoninergicznych np. sumatriptanem.

Cital działanie i stosowanie

Citalopram jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (5-HT) o działaniu przeciwdepresyjnym. Mechanizm działania citalopramu polega na nasilaniu neuronalnego przekaźnictwa serotoninowego. Lek nie wpływa na wychwyt zwrotny noradrenaliny lub dopaminy. Citalopram nie hamuje działania monoaminooksydazy. Wykazuje małe powinowactwo wobec innych receptorów neuroprzekaźnikowych w mózgu. Pierwsze objawy poprawy stanu klinicznego w leczeniu depresji pojawiają się zwykle w 1-2 tyg. przyjmowania leku, skuteczność terapii obserwuje się zazwyczaj w 5-6 tyg. kuracji. Po uzyskaniu poprawy należy kontynuować leczenie przez okres 4-6 m-cy. Citalopram jest metabolizowany w wątrobie. Lek i jego metabolity są wydalane z kałem. Citalopram w mniejszym stopniu jest wydalany w moczu.

Cital a alkohol

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol moze oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol moze oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

cital skutki uboczne

Działanie niepożądane są rzadkie i mają charakter przejściowy. Zazwyczaj pojawiają się podczas pierwszych dwóch tygodni i mijają w miarę ustępowania depresji. Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi są: suchość błon śluzowych jamy ustnej, nudności, senność, zwiększona potliwość oraz drżenia. W porównawczych badaniach klinicznych citalopramu i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych działania niepożądane występowały rzadziej po zastosowaniu citalopramu. Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych są: zwiększona potliwość, ból głowy, drżenia, zawroty głowy, zaburzenia akomodacji, senność, bezsenność, pobudzenie, nerwowość, nudności, suchość błon śluzowych jamy ustnej, zaparcia, biegunka, kołatanie serca, osłabienie. Z mniejszą częstotliwością (1-5%) są obserwowane działania niepożądane: wysypka, świąd, parestezja (samoistnie występujące wrażenie czuciowe), migrena, zaburzone widzenie, zaburzenie smaku, zaburzenie snu, zmniejszone libido, osłabienie koncentracji, amnezja, niepokój, zwiększony apetyt, brak łaknienia, apatia, impotencja, próby samobójcze, dezorientacja, ziewanie, niestrawność, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, zwiększone ślinienie, zmniejszenie masy ciała, zwiększenie masy ciała, niedociśnienie ortostatyczne, przyspieszona czynność serca, zapalenie błony śluzowej nosa, moczenie, wielomocz, zaburzenie czynności seksualnych, zmęczenie. Rzadko (

cital w ciąży

Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

cital a karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

cital przedawkowanie

Objawami przedawkowania citalopramu są: zawroty głowy, pocenie się, nudności, wymioty, drżenie, senność i zatokowy częstoskurcz. Rzadziej obserwuje się: zaburzenie pamięci, splątanie, śpiączkę, napady drgawek, hiperwentylację, sinicę i zmiany w EKG. Po przedawkowaniu należy wezwać lekarza. W przypadku przedawkowania zaleca się płukanie żołądka z zastosowaniem węgla aktywowanego. Zastosować leczenie objawowe i kontrolować podstawowe czynności życiowe. Nieskuteczna jest dializa, hemoperfuzja, wymienna transfuzja. Nie ma odtrutki dla citalopramu.