bisocard skutki uboczne

Na początku leczenia u 1%-Ł10% obserwowano uczucie zmęczenia i osłabienia, zawroty głowy, bóle głowy. Obserwowano także, zaburzenia krążenia obwodowego (zimne ręce i stopy), nudności, wymioty, biegunki lub zaparcia. Nasilenie objawów jest niewielkie i zwykle ustępują one po 1-2 tyg. od rozpoczęcia leczenia. Rzadko obserwowano (

bisocard w ciąży

Stosowanie i dawkowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią ustala lekarz.

bisocard przeciwskazania

Podczas leczenia należy okresowo mierzyć ciśnienie tętnicze krwi oraz tętno. Wskazana jest także okresowa kontrola czynności wątroby i nerek. Lek należy stosować ostrożnie w przypadku alergii w wywiadzie oraz takich chorób, jak: astma oskrzelowa, rozedma płuc, niealergiczne zapalenie oskrzeli, cukrzyca, nadczynność tarczycy, depresja, guz chromochłonny nadnerczy (bisoprolol można stosować wyłącznie po podaniu leków a-adrenolitycznych), miastenia, łuszczyca, zespół Raynauda i inne zaburzenia krążenia obwodowego, a także u chorych z niewydolnością wątroby oraz nerek. U chorych na cukrzycę leczonych insuliną lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi preparat należy stosować ostrożnie gdyż może maskować niektóre objawy obniżonego poziomu cukru we krwi, zwłaszcza przyśpieszoną czynność serca. Zaleca się regularną kontrolę poziomu cukru we krwi. Również u chorych z nadczynnością tarczycy lek może maskować objawy nadczynności, jak np. przyśpieszoną czynność serca (lek należy odstawiać szczególnie ostrożnie). Występuje możliwość interakcji z lekami stosowanymi do znieczulenia ogólnego. W badaniu przeprowadzonym u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca bisoprolol nie zaburzał zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych, jednak reakcje na bisoprolol zależą od zmienności osobniczej. Pacjenta należy poinformować, że w przypadku wystąpienia upośledzenia zdolności obsługiwania urządzeń znajdujących się w ruchu należy unikać obsługiwania tego typu urządzeń.
Nadwrażliwość na składniki leku, ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy II lub III° , zwolnienie czynności serca poniżej 60 uderzeń/min. przed rozpoczęciem leczenia. Ciśnienie skurczowe

bisocard a karmienie piersią

Stosowanie i dawkowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią ustala lekarz.

bisocard dawkowanie

5 mg/dobę. Jeśli obniżenie ciśnienia tętniczego krwi jest niezadowalające dawkę leku można zwiększyć do 10 mg/dobę. Nie należy stosować dawki większej niż 20 mg/dobę. U niektórych chorych, zwłaszcza u chorych ze stanami skurczowymi oskrzeli, początkowa dawka leku powinna wynosić 2,5 mg/dobę. U chorych z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny

Bisocard przedawkowanie

Brak danych dotyczących przedawkowania bisoprololu u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca. Do najczęstszych objawów przedawkowania leków β -adrenolitycznych należą: zwolnienie czynności serca, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, ostra niewydolność serca oraz hipoglikemia. Dotychczas odnotowano nieliczne przypadki przedawkowania bisoprololu (maks. dawka wynosiła 2000 mg) – w ich przebiegu występowało zwolnienie czynności serca i/lub niedociśnienie tętnicze. W żadnym z tych przypadków przedawkowania nie stwierdzono trwałych następstw dla zdrowia. Istnieją duże różnice międzyosbnicze w zakresie reakcji na przyjęcie pojedynczej, dużej dawki bisoprololu, a pacjenci z niewydolnością serca są prawdopodobnie szczególnie wrażliwi. Metodą hemodializy można usunąć z organizmu tylko bardzo niewielką ilość bisoprololu. W przypadku przedawkowania preparatu należy odstawić i w zależności od potrzeb zastosować leczenie objawowe: bradykardia – należy podać atropinę dożylnie (gdy brak jest reakcji, można ostrożnie podać izoprenalinę lub inny lek o działaniu chronotropowo dodatnim; niekiedy konieczne może okazać się zastosowanie czasowej stymulacji serca). Niedociśnienie tętnicze – należy podać dożylnie płyny oraz leki zwiększające ciśnienie tętnicze krwi; niekiedy korzystne może być podanie glukagonu dożylnie. Blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia – należy uważnie kontrolować stan pacjenta oraz podać izoprenalinę we wlewie dożylnym, ew. zastosować tymczasowo rozrusznik serca. Zaostrzenie zastoinowej niewydolność serca – należy podać dożylnie leki moczopędne, leki o działaniu inotropowym, leki rozszerzające naczynia krwionośne; Skurcz oskrzeli – należy podać leki rozszerzające oskrzela, np. izoprenalinę, leki pobudzające receptory β 2-adrenergiczne i/lub aminofilinę. Hipoglikemia – należy podać dożylnie glukozę.

Bisocard działanie i stosowanie

Bisoprolol jest kardioselektywnym lekiem β1-adrenolitycznym. Jego powinowactwo do receptorów (β2-adrenergicznych mięśniówki gładkiej oskrzeli i naczyń oraz receptorów β2 odpowiedzialnych za regulacje procesów metabolicznych jest niewielkie, dlatego tylko w niewielkim stopniu wpływa na opory w drzewie oskrzelowym oraz na procesy metaboliczne regulowane przez receptory β . Selektywność w stosunku do receptora β1 utrzymuje się nawet po przekroczeniu dawek terapeutycznych. Podobnie jak w przypadku innych leków β1-adrenolitycznych, dokładny mechanizm działania bisoprololu w nadciśnieniu tętniczym nie jest do końca poznany. Wiadomo jednak, że bisoprolol znacząco zmniejsza aktywność reniny w osoczu krwi.