augmentin w ciąży

Nie dotyczy. Preparat przeznaczony do stosowania u pacjentów pediatrycznych.

augmentin a karmienie piersią

Nie dotyczy. Preparat przeznaczony do stosowania u pacjentów pediatrycznych.

augmentin przedawkowanie

Mogą wystąpić objawy ze strony przewodu pokarmowego i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. Donoszono o przypadkach tworzenia się kryształków amoksycyliny w moczu (krystaluria), co w niektórych przypadkach prowadziło do niewydolności nerek. Należy zastosować leczenie objawowe ze zwróceniem szczególnej uwagi na równowagę wodno-elektrolitową. Amoksycylinę z kwasem klawulanowym można usunąć z krążenia za pomocą hemodializy.

augmentin skutki uboczne

Zakażenia i infestacja: (często) kandydoza skóry i błon śluzowych. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) przemijająca leukopenia (w tym neutropenia), przemijająca małopłytkowość. (bardzo rzadko) przemijająca agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna, wydłużony czas krwawienia i czas protrombinowy. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja, choroba posurowicza, alergiczne zapalenie naczyń. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) zawroty głowy, bóle głowy. (bardzo rzadko) przemijająca nadmierna ruchliwość i drgawki. Drgawki mogą wystąpić u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub otrzymujących duże dawki leku. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: (często) biegunka, nudności, wymioty. (niezbyt często) niestrawność. (bardzo rzadko) związane ze stosowaniem antybiotyku zapalenie jelit (w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego i krwotoczne zapalenie jelita grubego). (rzadko) stwierdzano powierzchowne przebarwienia zębów u dzieci spowodowane stosowaniem zawiesiny. Szczotkowanie zębów zwykle usuwa te przebarwienia. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) przypadki umiarkowanego podwyższenia aktywności AspAT i/lub A1AT. (bardzo rzadko) zapalenie wątroby, żółtaczka zastoinowa. Objawy ze strony wątroby opisywano przede wszystkim u mężczyzn i osób starszych i mogą one być związane z przedłużonym czasem leczenia. Bardzo rzadko donoszono o występowaniu tego typu objawów u dzieci. Objawy kliniczne zwykle pojawiają się w czasie lub tuż po leczeniu, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić po kilku tyg. po ukończeniu leczenia. Są one zwykle przemijające. Objawy te mogą być ciężkie, w krańcowo rzadkich przypadkach opisywano zgony. Takie przypadki były prawie zawsze powiązane z ciężką chorobą w tle lub z lekarstwem podawanym jednocześnie, mającym toksyczne działanie na wątrobę. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypki, świąd, pokrzywka. (rzadko) rumień wielopostaciowy. (bardzo rzadko) zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry, ostra uogólniona osutka krostkowa. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) śródmiąższowe zapalenie nerek, krystaluria (tworzenie się kryształków amoksycyliny w moczu). Krystaluria może wystąpić, zwłaszcza w przypadku, gdy zastosowano duże dawki. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (bardzo rzadko) bolesność i świąd pochwy z nadmierną wydzieliną.

Augmentin działanie i stosowanie

Amoksycylina jest półsyntetyczną penicyliną (antybiotyk β-laktamowy), która hamuje jeden lub więcej enzymów (często zwanych białkami wiążącymi penicylinę, PBP – ang. penicillin-binding proteins) w szlaku biosyntezy bakteryjnego peptydoglikanu, będącego integralnym strukturalnym składnikiem ściany komórki bakteryjnej. Zahamowanie syntezy peptydoglikanu prowadzi do osłabienia ściany komórki, po czym następuje zazwyczaj liza komórki i śmierć bakterii. Amoksycylina podlega rozkładowi przez β-laktamazy wytwarzane przez oporne bakterie i dlatego zakres działania samej amoksycyliny nie obejmuje organizmów, które wytwarzają te enzymy. Kwas klawulanowy jest beta-laktamem o budowie podobnej do penicylin. Unieczynnia niektóre β-laktamazy, co zapobiega przed unieczynnieniem amoksycyliny. Sam kwas klawulanowy nie wywiera klinicznie użytecznego działania przeciwbakteryjnego.

augmentin dawkowanie

Dzieci od 3 mż.: zalecany w dawce (90 mg 6,4 mg)/kg mc./dobę w 2 dawkach podzielonych co 12 h przez 10 dni. Nie ma danych odnośnie stosowania preparatu u dzieci o mc. większej niż 40 kg i u dorosłych. Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania preparatu u dzieci młodszych niż 3 mż. Brak danych odnośnie dawek zalecanych dla chorych z klirensem kreatyniny Ł30 ml/min. U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby dawka powinna być ustalona ostrożnie: monitorowanie czynności wątroby powinno być przeprowadzane w regularnych odstępach. Leczenie preparatem nie powinno trwać dłużej niż 14 dni bez dokonania powtórnej oceny stanu zdrowia pacjenta.

augmentin przeciwskazania

Nadwrażliwość na penicyliny lub którykolwiek składnik preparatu. Nadwrażliwość na inne antybiotyki b-laktamowe, np. cefalosporyny. Wystąpienie w przeszłości żółtaczki i/lub zaburzeń czynności wątroby związanych ze stosowaniem preparatów zawierających amoksycylinę z kwasem klawulanowym lub innych antybiotyków z grupy penicylin.
Przed rozpoczęciem leczenia niezbędne jest zebranie dokładnego wywiadu dotyczącego uprzednio występujących reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne alergeny. Donoszono o ciężkich przypadkach reakcji anafilaktycznych czasami kończących się śmiercią. Możliwość wystąpienia takich reakcji jest większa u osób, u których w przeszłości wystąpiła nadwrażliwość na penicyliny. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna należy przerwać stosowanie preparatu i zastąpić go innym lekiem. Może być konieczne podawanie adrenaliny, tlenu, dożylnych kortykosteroidów, utrzymywanie drożności dróg oddechowych, w tym intubacja. Rzadko obserwowano rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, złuszczające zapalenie skóry i ostrą uogólnioną osutkę krostkową. Jeśli wystąpią zmiany na skórze podawanie leku należy przerwać. Leczenie preparatem nie jest wskazane, jeśli u pacjenta podejrzewa się mononukleozę zakaźną, ponieważ stwierdzono związek pomiędzy występowaniem osutek rumieniowatych, a leczeniem amoksycyliną pacjentów z mononukleozą zakaźną. Długotrwale stosowanie preparatu może czasami powodować rozwój drobnoustrojów opornych na lek. W czasie długotrwałego leczenia, zaleca się okresowe badania czynności narządów wewnętrznych, w tym nerek, wątroby i układu krwiotwórczego. Rzadko opisywano wydłużenie czasu protrombinowego. Podczas jednoczesnego stosowania preparatu i antykoagulantów należy monitorować parametry krzepliwości krwi. U niektórych pacjentów obserwowano zmiany w wynikach testów czynnościowych wątroby. Znaczenie kliniczne tych zmian nie zostało określone, ale preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawka powinna być dostosowana do stopnia niewydolności. U pacjentów ze zmniejszoną objętością wydalanego moczu, bardzo rzadko obserwowano krystalurię – wytrącanie kryształków amoksycyliny w moczu, szczególnie przy podawaniu dożylnym. Podczas podawania dużych dawek amoksycyliny, zaleca się zwiększenie ilości podawanych płynów, aby zminimalizować możliwość tworzenia się kryształków amoksycyliny w moczu. Znane są przypadki występowania rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego po stosowaniu antybiotyków o szerokim zakresie działania, dlatego ważne jest wzięcie pod uwagę tej możliwości u pacjentów, u których wystąpiła biegunka (zwłaszcza ciężka lub uporczywa) w trakcie leczenia amoksycyliną lub po jego zakończeniu. W lżejszych przypadkach wystarczy odstawić lek. W cięższych podaje się doustnie metronidazol, wankomycynę lub stosuje się inne odpowiednie leczenie. Nie należy stosować leków hamujących perystaltykę jelit lub działających zapierająco. Zawiesina zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny i dlatego należy zachować ostrożność stosując ją u pacjentów z fenyloketonurią. Każde 5 ml zawiesiny zawiera 7 mg fenyloalaniny.